Roken en de kosten voor...

Roken in openbare gebouwen, cafés en op werkplekken is niet toegestaan, volgens de wetgeving, maar de praktijk is wel anders...

Voorbeeld 1; het belastingkantoor, waar op de voordeur een ruim formaat sticker mij duidelijk maakt dat ik -gelukkig niet roker- het zojuist gerolde shaggie of sigaret buiten moet oproken of uitmaken. Keurig zoals het dus hoort en dan naar binnen, een walm van blauwe rook komt mij tegemoet, 112 bellen, want er zou maar zo brand kunnen zijn of het zou moeten komen van een warmlopertje in de airco. Nee, het is zuivere sigarettenrook, een keer diep ademhalen en je hebt minimaal een pakje bespaard, afkomstig van de aanwezige medewerkers en sters van de incasserende instantie. Hijsend en lurkend staan ze de mensen aan de balie te woord en als de rook om je hoofd is verdwenen en je weer buiten staat, meestal in euro’s iets lichter dan bij aankomst, is het een verademing, frisse lucht...

Voorbeeld 2; afspraak met een vriend om wat zakelijke dingen te bespreken, op de hoek in het café, het nuttige met het aangename verenigen. We draaien de deur open en direct weer dicht, rookvrij volgens de signalen op de deur, maar niets is minder waar, als je daar een biertje bestelt dan slaat het acuut dood in het glas. De inhoud van het café zit er lustig op los te stomen en trekt zich niets aan van het verbod. Dus op zoek naar een...

Het bankje in het bos bood uitkomst, lekker rustig, frisse lucht en uitsluitend een af en toe langs wandelende roker die zijn longinhoud in rook ziet opgaan. Het biertje hebben we er maar bij gedacht...

Voorbeeld 3; er zijn ook instanties waar het wel goed gaat en het ‘nadeel’ niet bij de bezoeker komt te liggen, maar bij de werkgever. Elk uur de longen volzuigen met nicotine om weer even vooruit te kunnen, een shot ‘energie’ opdoen, bij de zijdeur van het kantoor, lekker in het zonnetje.

Elk uur 5 minuten, op een werkdag van 8 uur is dat 40 minuten, 5 dagen per week is bij elkaar maar liefst 200 minuten. Dat is 3 uur en 20 minuten in rook op laten gegaan, verspilde werktijd.

Nu bent u eigenaar van een bedrijf met 20 man/vrouw personeel, waarvan er 10 rokers zijn, en allemaal gebruikmakend van de 5 minuten per uur.

5 x 8 x 5 x 10 = 2.000 minuten = 33 uur en 20 minuten = bijna een volwaardig personeelslid dat wordt geconsumeerd per week.

Uitgaande van 200 werkbare dagen per jaar, 40 weken, komt dus neer op 40 x 2.000 minuten = 80.000 minuten : 60 = 1.333 uur en 20 minuten per jaar.

Zet dit eens af tegen een uurloon van € 10,00 netto, tel uit je verlies, € 13.330,00 en een klein beetje. Dat is het salarispostje, dan is er nog niet gekeken naar de mogelijke inkomsten die verloren gaan, de opbrengst per uur voor het bedrijf.

En de andere 10, mogen die eerder naar huis, langer vakantie, meer salaris, grotere winstuitkering aan het einde van het jaar..?

Waar is m’n broek..?

Na het onderstaande te hebben gelezen, hangt het edele delen beschermende kledingstuk op mijn knieën en mijn onderlip er nog net boven.

Dit moet toch niet kunnen, met pensioen op je 50ste met een gouden handdruk van € 9.000,= (bruto) per maand tot aan zijn of haar 63ste.

De Europese Unie ‘schopt’ er 340 ambtenaren uit met vervroegd pensioen vanaf hun 50ste tegen de bovengenoemde maandelijkse vergoeding om plaatst te maken voor 340 nieuwe ambtenaren uit toetredende lidstaten, ondermeer uit Polen, Malta en Estland.

Even een klein rekensommetje voor de komende 13 jaar:

€ 9.000,= x 12 = € 108.000,= x 13 jaar = € 1.404.000,

en dan dat bedrag nogmaals vermenigvuldigen met 340.

Houdt u vast, vertel het niet tegen uw kinderen en vooral niet boos worden, koken mag, maar overkoken niet;

340 x € 1.404.000,=  is maar liefst € 477.360.000,=.

Dit kan toch niet waar zijn, dit kun je toch niet maken tegenover bevolkingsgroepen in vele lidstaten die langer moeten gaan werken dan hun 65ste of zoals in menig land in Zuid-Europa hun pensioen van de ene op de andere dag –inkomen van slechts € 600,00 < > € 800,= per maand- gehalveerd zien worden.

Hoe dwaas kan het worden, geldverslindende maatregelen die de belastingbetalende Europeaan maar moet blijven ophoesten...

Zes keer vol en dan twijfelen aan het bewijs...

Zes keer vol in het gezicht en de rechter ziet dit niet als een poging -bewezen- om de agent opzettelijk lichamelijk letsel toe te brengen. In menig bokswedstrijd -die veelal op vrijwillige basis en als sport wordt gehouden- stopt de scheidsrechter de partij om even polshoogte te nemen of het geraakte slachtoffer nog wel in staat is verder te boksen. In de partij 'Marokko - Justitie' was er geen scheidsrechter om de agent te redden door het werpen van de handdoek.

Wat nu als het andersom zou zijn geweest, de agent ramt zes keer vol in het gezicht van een zich verzettende belager, dan zijn de rapen gaar en worden er landelijk hele woonwijken platgewalst, geplunderd en zwart geblakerd door 'beledigde, zogenaamde ook slachtoffers'.

De desbetreffende agent kan het voor zijn hele leven, minimaal voor zijn carrière bij de politie, wel schudden. Die komt er niet vanaf met 20 uur kauwgummetjes van de straat peuteren, nee, die krijgt 'levenslang'. Meneer de rechter, kies nu eens -zonder het recht uit het oog te verliezen- voor de realiteit. Het gedrag van de straat mag niet de taal van de rechtspraak worden en daar gaat het nu akelig op lijken.

Wat zou u doen als deze zelfde 'man' u in de rechtbank, na uw uitspraak, een aantal rake dreunen midden op uw neusbeentje zou laten landen, wat is dan uw uitspraak, het is niet bewezen dat...

Zou het niet eens tijd worden om de bedenkers en uitvoerenden -politici en in dit geval rechters- eens een aantal weken midden tussen het probleem te laten wonen. Huur een aantal huizen in de 'fijne wijken', geef de desbetreffende personen een 'vermomming' om te komen en te gaan en laat ze daarna nu eens na gaan denken voor ze ook maar iets voorstellen. Het in het 'echie' meemaken, het aanhoren van de taal van de huidige straat, waar je eigen dochter uitgemaakt wordt voor hoer als ze niet kijkt of luistert, zelf krijg je alle verwensingen en ziektes naar je hoofd geslingerd waar miljarden aan research voor worden besteed om deze te bestrijden. Je krijgt ze voor free, gratis en voor niks.

Laat de heren beslissers eens met beide benen in de ware wereld komen kijken en dan zullen ze wel degelijk een geheel andere kijk krijgen. Dit kan ook ten voordele zijn van een dader, maar zeker van de mensen die het op de straat moeten doen. Respect tonen voor deze mensen, dat verdienen ze.

Maak een spelregelboekje met 'taakstraffen'; geweld tegen een agent(e), ambulancebroeder/zuster, brandweerman/vrouw of andere hulpverleners/sters; 7 dagen in Noordoost Groningen van 's morgen 7 tot 's avonds 7 op de knietjes in het land, aardappels rooien, spruiten plukken en er niet met de pet naar gooien, niet goed een dag verlenging van het contract.

Daarnaast natuurlijk de schade verhalen op de dader en laat deze zijn 'handlangers' maar verklikken. 100.000 € : 10 of door 25 scheelt aanzienlijk. 

Loontje komt om zijn boontje, in dit geval om aardappels of spruitjes...

Sport verbroedert toch, ja toch..?

Dat er hooligans waren in het voetballen weten we al heel lange tijd, dat is gewoon normaal en als van zelf sprekend. Maar dat het er bij het basketballen inmiddels niet meer voor onderdoet is voor mij nieuw. Helaas, maar het is niet anders gezien de stroom van berichten vanuit het basketballen in Griekenland en omliggende landen.

De drie punters vlogen je er om de oren, op Cyprus, een potje van de lokalen tegen het Turkse team. Nu weten we dat de gemoederen in het dagelijks leven op Cyprus er eentje is van ‘op het scherpst van de snede’ en er dus weinig voor nodig is om een vlammetje in de pan, in dit geval in het stadion, te laten slaan.

Vanavond naar de ball game en we nemen mee, stenen, stokken en laten de normaal daar aan wapperende vlaggen thuis en messen, de standaard uitrusting voor een rustige avond. De Cyprioten winnen in een wedstrijd waarin tijdens de wedstrijd er geen incidenten waren waarvoor je compleet uit je dak zou  moeten gaan.  Ongeveer 1000, zich fans noemend, hersenloze hooligans, achtervolgen de spelers tot zelfs in de kleedkamer en daarbij raakt een Turkse trainer gewond, hij breekt een vinger. De achtervolgende politie wordt vervolgens bekogeld met stenen en moet traangas gebruiken om de zaak tot de orde te roepen.

Het hele incident, met de gevoeligheden op het eiland, brengt ook de onderlinge verhoudingen tussen de Grieks Cyprioten en de Turks Cyprioten ernstig in gevaar en zal in de toekomst de onderhandelingen zeker beïnvloeden.

Bij het eerste incident vindt het zelfs op politiek niveau een weerslag, maar als ‘verzachtende omstandigheid’ kan worden aangevoerd dat het spelletje met politiek gevoelige basketlocaties werd verspeeld.

Maar dan het volgende, locatie Thessaloniki, na de pot PAOK en Olympiakos Iraklis, beide teams  lokale matadoren, rellen, oké, dat is dus niets nieuws meer inmiddels. 22 arrestaties is een gemiddeld aantal die zich de komende dagen, weken, maanden en straks, na herhaling, jaren kinnen vermaken met ene potje ballen op de binnenplaats, als luchting, van een keurig omheind speelveld waar ontsnappen aan een dunk onmogelijk is.

Na de rellen in de stad is een 18-jarige supporter van PAOK meegesleept naar het supportershome van Iraklis en daar mishandelt en opgesloten in een toilet. De andere dag is hij daar bevrijdt door de politie bij een inval in het supportershome. Hierbij zijn, we gaan vanavond basketballen kijken, ondermeer knuppels, geïmproviseerde wapenstokken en, ja echt waar, brandbommen gevonden.

Je gaat toch graag met je zoon naar de wedstrijd van heden avond, spanning, goed spel, sensationele acties, daar waar voor je gaat en dan ‘extra time’, klootzakkentijd...

Sorry, maar er is er weer eentje...

Zot, zotter, zots, en we laten het ons allemaal welgevallen. Het volgende voorbeeld stamt uit een bericht over een school in Spanje, ver van jullie en ook mijn bed, maar dusdanig te gek voor woorden dat ik er toch wel een aantal woorden aan wil verspillen. Het dorp, althans de naam van het dorp zou bij de keuze om ergens te gaan wonen al een aantal Korancitaten in werking moeten zetten, de eerste vier woorden zal geen profeet, dus laat staan Allah, over struikelen. Maar het vijfde woord zou zo maar een reden kunnen zijn om een paar kilometer meer te bewegen in de richting van een dorp, iets verder weg. De naam wekt zelf verhuizingverschijnselen op bij katholieken.

‘La Línea de la Concepción’, vrijvertaald; de lijn, de grens tussen, in dit geval Spanje en Gibraltar, en de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, de moeder van Jezus. Toen was het woord concepcion, voorkomen van, nog niet uitgevonden, voorkomen van is pas in de geciviliseerde wereld een ingeburgerd begrip geworden en in de wereld van de gelovigen een beladen woord en daad.

Wippen met zekerheid past niet in één van de hoofdstukken van der geschriften van de Islam.

Het heeft helemaal niets te maken met wat zich heeft afgespeeld op een schooltje in het dorp waar veel dingen hadden kunnen worden voorkomen of alsnog moeten worden voorkomen, conceptie tot in de hoogste (Islamitische) kringen is gewenst, eigenlijk noodzakelijk.

Het gaat om een aantal inwoners van dit dorp die op een achterlijke wijze reageren op iets heel normaals. Volgens het bericht heeft het woord ‘ham’ de zaak op de ‘grill’ gelegd en is er aangifte gedaan tegen een leraar van het lokale schooltje.

De aardrijkskundeles ging niet over de locatie van La Línea of het thuisland van de aanwezige moslim leerling, maar gewoon in algemene zin over de oprukkende verwoestijning van Spanje, de opwarming van de aarde. Het enige dat werd opgewarmd was een uitspraak van de leraar, dat door dit natuurverschijnsel het dorp Trevelez, ergens in de middle of nowhere van de Sierra Nevada, uitermate geschikt is voor het in de zon drogen van hammen. De aanwezige moslim, een broekie, steekt zijn nog niet afgehakte hand voor oneerbaar gedane dingen als broekie, in het broekie, uit het broekie, een dan een rukkie, zoals elke jongen doet als het moment sterker is dan de Koranwil, omhoog.

Meester, niet master, lees het dus niet verkeerd, gewoon als leraar, de klassieke man voor de klas, eentje van het oude soort, waar één plus één nog steeds vijf is, wilt u het woord ‘ham’ of ‘hammen’ niet meer gebruiken omdat hij dit volgens zijn religie een belediging vindt.

De man die het lef in zijn lijf had om het woord ‘hammen’ in het bijzijn van onze fanatieke ‘Achmed’ in de mond durfde te nemen geeft als reactie, als je iets wilt leren zeg ik wat ik moet zeggen. Het ‘beledigde onderdeurtje’ gaat naar huis en jammertje het ‘hammetjesverhaal’ tegen zijn vader en moeder, die vervolgens besluiten, besluit, want pa beslist en ma moet zwijgen, om aangifte te gaan doen bij de politie.

De verklaring zou de woorden bevatten, arme agent die het op heeft moeten schrijven, dat er - letterlijk overgenomen uit het bericht - sprake zou zijn van ‘psychologische mishandeling binnen een context van racisme en haat’.

De context kan ik niet echt ontdekken en de mishandeling vind ik ook niet direct ergens in mijn grijze hersencellen terug, maar ja die denken ook niet als een gehersenspoelde Mekkaknieler.

Onze agent, geboren waarschijnlijk uit een relatie zonder anticonceptie, heeft vervolgens de krijthanterende schoolbordenvuller met onislamitische vleessoorten, op het matje geroepen en gehoord. Daarna, ja daarna, is hij doorverwezen naar de ‘Junta, gevaarlijk woord, ‘de Andalucia’, verantwoordelijk voor het onderwijs. De Junta heeft kennis genomen, zoals normaal bij een Junta, van de aangifte en heeft vervolgens alle juridische hulp die hij mogelijk nodig heeft, waarvoor?, toegezegd en direct een algemene oproep gedaan tot...

Respect, nogmaals je hoeft en mag de moslims niet zonder respect te behandelen, maar ook van hun kant dient er respect te zijn voor onze cultuur, en ham is voor ons een heerlijk stukje vlees als broodbeleg of door de spaghetti.

Als dingen op deze manier zo doorgaan zullen we onze taal aan moeten gaan passen en zal het woord ham voortaan als Halalsalami in de koelvitrine bij de slager en supermarkt, ritueel verpakt, liggen. Eten zullen ze het niet of de nieuwe titel zou ze op het verkeerde been moeten zetten en valt het ineens onder de islamitische delicatessen, maar het is nog steeds die zelfde ham, zongedroogd.

Maar het gaat er eigenlijk om, dat onze eigen kinderen gedwongen worden om op een andere manier les te krijgen, zoals in dit geval aardrijkskunde, dan wij het wensen. Dit speelde zich af in Spanje, maar kan ook zo ergens op het platteland van Nederland, de provincie Overijssel en Groningen, het dorp Den Ham, oeps, die zijn nodig aan een naamsverandering toe. Dat is de aardrijkskundeles nog maar. Maar dan krijg je problemen met namen, zoals mijn ex-zwager met de achternaam Van der Ham, met aanduidingen in het straatbeeld, Hammerweg, Hammerdijk, Hammersteeg, met benamingen van producten, Hamburgers, Hamsters of Boterham...

Eén ding zullen we nooit meer leren, dat je in Trevelez het beste je hammen kunt laten drogen, in de zon...

Je zal maar een ‘gewone’ Griek zijn op dit moment...

Het negatieve beeld dat bijna dagelijks, via de diverse media, maar weer wordt gegeven van Grieken is niet helemaal waar. Her en der zijn er mensen met verschijnselen die kloppen; luiheid, gespecialiseerd in het ontduiken der directe belastingen, vervroegd met pensioen, corruptie, etc. Dat komt in elk land voor, dus daarbij hoeven we niet ‘het braafste jongetje van Europa’ uit te hangen.

Maar velen, de meesten, zijn op dit moment niet te benijden, met een salaris, voor iemand die bijvoorbeeld in en winkel werkt, van € 700,00 per maand, trek daar nu eens af de kosten voor elektra, water, huur, auto of openbaar vervoer, de dagelijkse koffie en de maaltijden - hierbij zijn eventuele schoolgaande kinderen met bijbehorende bijlessen nog niet inbegrepen – dan blijft er maar heel weinig speling over.

Daar is in december ineens de onroerend goed belasting op de rekening verschenen van het elektriciteitsbedrijf DEH, 50% in dit jaar en 50% in het volgende jaar. Korten op de salarissen en dan een extra belasting invoeren maakt het besteedbare bedrag er ook niet groter van en dat is weer terug te vinden in het straatbeeld, winkel na winkel sluit haar deuren of zijn open en doen uit zuinigheidsoverweging niet eens het licht aan.

Een ander voorbeeld; een leraar had, ja had, een maandsalaris, riant voor Griekse begrippen, van € 1.200,00 en zo maar van de ene op de andere dag was er 1/3 verdwenen als sneeuw voor de heerlijke zon, dus nog maar € 800,00.

De ouderen met een pensioentje waar ze hard voor hebben gewerkt, ‘tsjakka’, het mes erin, vanaf vandaag nog 50% van de maandelijkse portemonnee vulling, wat vaak inhoudt dat er nog maar € 350,00 te besteden valt. Ga daar maar eens het rondje mee maken langs de diverse loketten waarvan de rekening is binnen komen vallen als een ‘bom’.

Mensen kunnen hun ziektekostenverzekering niet meer betalen en stappen er dus uit, apotheken hebben al maanden geen vergoedingen van de staat gekregen op de geleverde medicijnen - met kortingen van zo’n 66% voor de ‘consument’ – en zijn overgegaan tot het incasseren van het volledige bedrag.

De supermarkt is reeds door vele Grieken verlaten en heeft plaats gemaakt voor de prullenbakken in de straten van de steden, dus zover gaat het al. Mensen die de huur niet meer kunnen betalen en in de metrostations slapen, overgaan tot stelen en zelfs zover in de wanhoop zijn gedreven dat er niets anders meer rest dan het onomkeerbare, rust in vrede...

Het beeld van een bodemloze put waar geld naar toe moet, is heel dicht bij de waarheid, en er zal snel iets moeten gebeuren en daar wordt ook hard aan gewerkt. Athene is net als Rome, zie ook daar wat er gaande is, niet in één dag gebouwd en de puinhoop van de oude - de jarenlang mooi weer spelende en de eigen zakvullende - regeringen, dus niet de laatste en de huidige die aan de zware klus zijn begonnen om te redden wat er te redden valt, kan dus ook niet in één dag worden opgeruimd, niet in één jaar, niet in vijf jaar, nee, dat neemt zeker nog wel een jaar of tien in beslag.

Er zal een complete mentaliteitsverandering noodzakelijk zijn om het fraaie Griekenland weer langdurig op de rails te krijgen en te houden. Investeerders die kunnen zorgen voor export en dus inkomsten  voor het land en daarmee de economie niet geheel afhankelijk te laten zijn van toerisme, wachten op de mensen die hun zuur verdiende euro’s willen komen besteden op de vele schitterende eilanden, de steden met de vele historische bezienswaardigheden, de taverna’s met het overheerlijke Griekse eten.

Laat uw fantasie rustig gaan en denk even niet aan negatieve zaken, dat is voor politici, de gewone Griek ontvangt u met open armen...

Wie is de Kerstman..?

Een Griek en niet een in het hoge noorden, de Noordpool of Rovaniemi, een gat ergens in Finland, wonende weldoener in een arrenslee met een setje rendieren ervoor.  Agios Basilius ofwel de Kerstman is een door de commercie groot gemaakt fenomeen en die rondom de Kerstdagen zijn intreden en inkopen komt doen of eigenlijk laat doen, door de papa’s en de mama’s voor het vieren van Kerstmis. Deze pakjesregen wordt in groten delen van de wereld op 24 of 25 december uitgestort over de kinderen en vrienden. Maar eigenlijk heeft de Kerstman, Santa Claus, Father Christmas, Papa Noël of hoe je hem ook noemen wil, helemaal niets te vieren of te herdenken, want 25 december wordt de geboorte van Jezus gevierd. Tijdens die dagen viert iedereen die een naam heeft die een afgeleide is van Christus zijn of haar naamdag, zoals het binnen de Grieks-orthodoxe cultuur de gewoonte is.

Eigenlijk geeft de Kerstman, Agios Basilius, zijn cadeautjes pas weg op 1 januari, zijn naamdag. Deze Griekse ‘Kerstman’ is geboren rond 330 na Christus en droeg de naam Basilius van Caesarea, Basilius de Grote of op z’n Grieks;  Άγιος Βασίλειος ο Μέγας. Deze heugelijke dag vond plaats in het dorpje Kayseri, provincie Cappadocie, en dat ligt in het hart van Turkije, nu dan. Toen bestond Turkije nog niet en was het hoofdzakelijk Christelijk gebied en behoorde het toe aan een van de meests machtige Griekse koningen uit de geschiedenis, Alexander de Grote. Een commandant van Alexander werd gouverneur en kroonde zich later tot koning van deze provincie. Na de val van het rijk van Alexander en enkele tussentijdse Pondos, waaronder Mithradates IV, en Armeense koningen, werd circa 93 voor Christus de hele regio Romeins.

Toen Agios Basilius in 330 na Christus werd geboren stond zijn wieg, samen met die van totaal maar liefst 9 broertjes en zusjes, in het Byzantijnse rijk, met de hoofdstad Constantinopel, of volgens de Romeinen Nova Roma en nu het huidige Istanbul.

Hun vader was een Pondos Griek, Basil de Elder, en was een welgesteld man. Direct na zijn geboorte verhuisde de familie naar het Noordoosten van Turkije, Pondos gebied, aan de borders van de Zwarte Zee.

Basilius studeerde in Athene het Christelijke geloof en werd op latere leeftijd pas bisschop en had volgens de geschiedenisboeken al zijn bezittingen, zoals ook Sinterklaas dit heeft gedaan, weggegeven aan de armen en de kinderen. Hij stierf op 1 januari 379 na Christus en volgens de Orthodoxe traditie geeft hij dan zijn cadeautjes aan de kinderen en wordt er Vasilopita gegeten, een pita met daarin meegebakken een muntje voor goed geluk.

Even in de kantlijn: Trebor is dus een Basilius (Vasilius), want die is geboren op 1 januari...

Over de hele wereld zijn er tal van relikwieën bewaard gebleven uit de periode van Basilius, maar het meest belangrijke is zijn hoofd. Dat ligt, samen met het mythische zwaard ‘Durandal’, waarvan wordt beweerd dat er de resten van het bloed van Basilius aan kleven,  in het klooster van de Grote Lavra op de berg Athos in Griekenland.

Voor de Grieks-orthoxen zijn Agios Nicolaos en Agios Basilius twee geheel verschillende personen met veel overeenkomsten, weldoeners en beiden van Griekse afkomst.

Dus niet een Spaanse of Noordpoolse of mogelijk Finse afkomst, nee, Grieks..!