Trebor's Flarden, belicht in telkens korte stukjes, verhaaltjes, anekdotes het leven, het be’leven,
op een Grieks eiland.
Soms direct, soms van veraf, soms via de media of van horen vertellen of zeggen, mond tot mond.
Als je weg bent uit de directe invloed van ooit thuis, ga je dingen anders zien, anders benaderen en
beoordelen, kritischer of soms lacherig.

dinsdag 19 april 2011

Huisdieren of buitenshuisdieren..?


Honden en katten vallen volgens mij onder het hoofdstuk huisdieren, dieren die je in of direct om je huis laat leven en ook liefdevol verzorgt, fatsoenlijk te eten geeft, bij tijd en wijle eens uitlaat, op een plaats waar niemand er last van ondervindt. Dus niet net voor je deur, uitstappen en instappen en terugstappen, nog lekker warm en dus vers. Het dier verzorgt, indien noodzakelijk een bezoek aan de dierenarts brengt, als er ziekteverschijnselen zijn of laat behandelen, tegen ongewenste zwangerschappen of het verwekken ervan.
Honden vind je hier terug als zwervers, etend uit de vele vuilnisbakken of schooierend bij de restaurants, samen met hun vriendjes en vriendinnetjes, de katten. Of als je door de landerijen loopt, aan de ketting, bij de één aan een stuk van een paar meter, maar ook aan stukjes waarbij het dier net bij zijn of haar etens- en drinkbak kan en meer niet. Blaffend, de hele dag, naar alles wat maar passeert of beweegt, van mens of eigenlijk onmens tot mug, van kat tot mus.
Op de boulevard, naar passerende auto’s of scooters, met gevaar voor eigen leven, scherp ervoor langs of bijna klevend of vastgehapt in de achterbumper, honderden meters. Blaffend en bijtend naar, niet naar hun baas, ja die zogenaamde, die eikels die deze ‘vrienden’ wieberen hebben gestuurd, nee, naar domme vervoermiddelen, dag in dag uit.
Katten, hangend uit één van de vele vuilcontainers, op het randje, of tuimelend uit, met de restanten van vis of vlees tussen de kaken, dagelijkse arbeid om te overleven.
Dat noem ik geen behandeling, dat noem ik een hondse behandeling, zo houd je geen dieren. Zolang ze van een mini formaat zijn wordt er mee geknuffeld en ‘gespeeld’, iets van gedrag bijleren staat niet in de gebruiksaanwijzing, verkregen bij aanschaf, geklemd tussen de halsband of tussen de tandjes van de zwervers.
Na de babyperiode, de peutertijd gaat nog wel redelijk, maar daarna worden het al snel klanten, klanten van Paws, rondwandelend zonder baas, huis of enige andere bestemming, opvangen in één van de daarvoor bestemde ‘reservaten’, in afwachting van een nieuwe baas, hopelijk van betere kwaliteit dan de eerste, of op ‘transport, soort van deportatie’, naar veelal Duitsland en Engeland. Dierenliefhebbers die bereid zijn om de kosten voor een genoeglijk leven van hond of kat te financieren, een toekomst bij vrienden voor vrienden.
De goede en liefdevolle behandelaars van hun hond, kat of welk ander dier dan ook staan los van dit verhaal natuurlijk. Maar jammer genoeg worden er nog veel te veel van dit soort misstanden gesignaleerd, blaffen helpt soms, wellicht eens bijten, doorbijten, naar het baasje, gelijke munt, voor een betere behandeling. Woef, miauw..!



Dan zijn we de andere dieren, gehouden uit ‘liefhebberij’ of als noodzaak, voor het werk, nog vergeten. Koeien en geiten met touw tussen voor- en achterpoot, veelal door de jaren heen ‘lekker’ ingegroeid, paarden ergens op een heuvelrug, brandend in de zon, als een toerist op het strand. Alleen hij of zij kan vluchten naar een terras voor een koude versnapering, schaduw, verkoeling voor het warm gelopen schedeldak. Maar deze arme beesten niet, niet eens een parasol hebben ze en veelal is het water in de bak allang verdampt, als ‘sneeuw, de verkoeling, voor de zon’.

Wanneer je scooter, motor of auto gaat rijden moet je daarvoor lessen nemen, tussentijds een test afleggen, examen doen om te bewijzen dat het geleerde ergens op de juiste wijze is opgeslagen. Op de ‘harde schijf’, daarboven op een plekje ‘onder de zon of de pet’.
Dit zou ook een welkome manier zijn vóórdat je je als dierenliefhebber mag manifesteren, mag uitgeven, mag vertonen. Alle facetten, van pup tot steriliseren, van opvoeden tot uitlaten, dienen de revue te passeren tijdens de opleiding tot ‘diereneigenaar’. Niet dat les nemen en examen doen een garantie is voor het slagen als, maar je kunt de eigenaar aanspreken op zijn daden en gedrag, want verschuilen achter de woorden ‘dat wist ik niet hoe dat moest’ behoort dan tot het verleden. ‘Rijd je door rood of te hard, parkeer je ergens verkeerd of heb je even vergeten dat er een drooglegging tijdens het rijden van toepassing is’, word je gestraft. Over drooglegging, dat geldt niet voor dieren, ten alle tijde dienen zij te kunnen beschikken over lekker vers, bijvoorkeur, koel helder, nee, hoeft geen goud gele rakker te zijn, gewoon water, zijn ze dik tevreden.

Staat op pagina vijf van het lesboek, na het voorwoord van een tevreden en goed verzorgd huis- of buitenshuisdier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten