Trebor's Flarden, belicht in telkens korte stukjes, verhaaltjes, anekdotes het leven, het be’leven,
op een Grieks eiland.
Soms direct, soms van veraf, soms via de media of van horen vertellen of zeggen, mond tot mond.
Als je weg bent uit de directe invloed van ooit thuis, ga je dingen anders zien, anders benaderen en
beoordelen, kritischer of soms lacherig.

woensdag 11 januari 2012

Foei, foei, driewerf foei...


Burgermeestertje, burgermeestertje, wat zegt u daar nu, dat is ferme taal en dat druist in tegen de taal der gerechtsdienaren, foei dus. De burgemeester van Zaltbommel prijst een inwoner, een bezitter van een ‘breng eens een bloemetje onder de mensen shop’, voor zijn heldendaad. Het daarbij gelopen risico om aan de verkeerde kant van de lakens wakker te worden heeft de man van de geurige en kleurige pracht voor lief genomen.

Een heuse overvaller, met maar liefst twee kornuiten, had het op zijn kassa gemunt en daarbij dreigde de man met een vuurwapen. Hierop ontsteeg de man zijn geheel eigen cultuur en verplaatste zich razendsnel in de wereld van Kung Fu en met een welgemikte karatetrap joeg hij de overvaller en zijn twee laffe metgezellen op de vlucht.

Eigen rechter spelen of jezelf verdedigen, natuurlijk is het gevaarlijk om dat te doen, zeker als daar een proppenschieter bij in het spel is. Maar het werkt wel, fysiek eens even optreden en niet met je laten sollen en om de term van het nieuwe -zouden zij ook best wel eens toe kunnen passen op hun eigen daden- kabinet te gebruiken; spierballentaal, geen gelul, poetsen die tronies, sla ze verrot..!
Als het, meestal toekijkende, publiek, want een handje helpen, oeps, dat niet, ik keek net even ergens anders naar, nu juist wel eens een handje, voetje of desnoods het hele overgewicht  in de hulpschaal zou werpen, dan worden de heren overvallers heel wat voorzichtiger.

En dan, na gedane arbeid en uitspraken komen de reacties, dat had hij iets diplomatieker moeten zeggen, niet verrot, oké, dat is de wereld om ons heen, nee, netjes ‘sla van je af’ of geef hem een duwtje, in de rug zeker richting kassa. Mietjestaal, al hoef je een vent, en eigenlijk waarom niet, gewapend met een pistool niet helemaal in elkaar te tremmen, een beetje is al goed.

Ja, als je iemand die jou komt overvallen eens een flink pak rammel geeft, heerlijk, heerlijk, komt de sterke arm, dan wel, om jou te vertellen dat je je moet melden op het bureau of dat je in de boeien wordt geslagen voor het toebrengen van lichamelijk letsel aan...
Aan wie, aan die malloot met kanon, ik, ik heb me alleen verdedigd, oké, die karatetrap had ook op de hoogte van het scheenbeen gekund, als ik de tijd had gehad om te mikken, want dat was hij juist aan het doen, dus kwam ik iets hoger uit. In snelheid, de gedoseerde krachten en de juiste locatie, sorry, maar achter de tralies heeft hij dat ding voorlopig toch niet nodig, kan deze rustig herstellen. Mocht hij plannen hebben om iets spannends te doen met mede-achter-tralies-vertoevende-leden-uit-het-criminele-circuit-met-een-zelfde-geaardheid, dan zijn er sinds kort, op advies van de Paus, condooms beschikbaar met ondersteunende middelen. U voelt nu dus exact de plaats waar de ‘mislukte’ karatetrap haar einddoel heeft getroffen, vluchten kon nog, hinkend of hinnikend, net goed, lekker puh.

Dit is geen oproep om er nu eens lustig op los te gaan rammen, als het anders kan dan graag, brengt wat minder risico met zich mee. Maar moet het, doe het en dan wel goed.

Daarna hoop ik dan wel één ding; zorg dat de dader naar evenredigheid zwaar wordt gestraft en dat na het uitzitten van zijn of haar, want ook die zijn er natuurlijk, niet direct na vrijlating bij de ‘trapper’ op de stoep staat om verhaal te halen.

Het bovenstaande is nog niet ‘koud’ of daar komt het volgende bericht, de burgermeester en de minister krijgen de daden op een presenteerblaadje aangereikt, heet van de naald of in dit geval meer, heet uit de pan.

Een eigenaar van een mobiele snackbar in het Brabantse Vlijmen heeft de woorden van de burgermeester maar direct omgezet in daden. Na te zijn bedreigd met de woorden ‘ik schiet je dood’, is er daarna een worsteling ontstaan met de gewapende overvaller, waarbij er met het wapen regelmatig op de rug en het hoofd van de patatbakker is geslagen. De snackman heeft kans gezien een pannetje met vet over de man uit te gooien -zo’n 180º graden rond gutsend vloeibaar- en die, nog niet geheel afgebakken, op de loop, met toch minimaal brandwonden op z’n gezicht. Dit was een echte koks-actie, gebruikmaken van de middelen die je ten dienste en binnen handbereik staan en tegelijkertijd wordt een 'gouwe ouwe' ,in kleine aangepaste versie, zo maar weer een hit; 'ik heb een potje met vet, ik heb een potje, potje, potje vet al op het vuur gezet...' 

We geven deze acties vanaf heden maar een nieuwe benaming, u kunt kiezen, een ‘Ivootje”, een ‘Zaltbommeltje” of een ‘Burgermeestertje’, al zal deze laatste stuiten op protest, van een jeneverstoker, want een hele zachte onder de kurk, een echte Schiedamse, luistert ook naar deze naam. En heeft dan toch ook een heel andere betekenis. Ik denk zelf; een ‘Ivootje’.

Wellicht kan elke, zichzelf verdedigende kanjer na geslaagde actie, in aanmerking komen voor een T-shirt en een muurschildje, met bedrukking; ‘I am an Ivootje..!’, als afschrikwekkend symbool voor toekomstige domoren.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten