Erg genoeg, een compleet bedrijf en dat van de buurman is de as. Dat kan gebeuren en als dat, zoals in dit geval een chemisch bedrijf is, is voorzichtigheid voor onze volksgezondheid, direct en indirect, via bluswater, neerslag op de gewassen en de gronden waar ons (melk)vee loopt te grazen, geboden.
Televisieploegen van links, rechts, voor en achter het brandende bedrijf vandaan doen verslag, live, met telkens weer een brandende vraag aan alles wat maar wil, mag en kan praten, ‘komen er ook gevaarlijke stoffen vrij bij deze ‘barbecue van potjes en zakjes met levensgrote doodskoppen erop’ of valt het mee?’
Het lijkt wel of er maar één antwoord op de lippen ligt bestorven, nee, nee, de brandweer doet metingen en daaruit blijkt dat er niets vrijkomt. Ik hoor nog zo een expert zeggen, met een microfoon onder de neus, dat er zelfs bij een zomerse ‘normale barbecue zonder doodskoppen’ al meer vrijkomt dan we zelf in de gaten hebben. Dus als een heel blok van een fenikslocatie op zaterdag en zondag de briketten laat spreken is het al snel spraken van een kleine milieuramp. In een gemiddeld keukenkastje, meestal direct onder de spoel-maar-weg-bak, staan producten waarmee je een brandweerman in een oogwenk kan veranderen in een uitverkorene van Mars, een aliën die zo mee kan spelen in de eerste de beste van Steven Spielberg. Als je dan de beelden over de beeldbuis ziet rollen van een Moerdijkbrandje van aardige omvang, géén enkele kans op wat dan ook in de lucht, lariekoek, belazerderij, leugentjes om wat, ter voorkoming van paniek?
De vlammen zijn nog niet met de grond gelijk gemaakt of daar komen de tegengestelde berichten. Door experts, want zij zeggen dat er wel degelijk gevaarlijke stoffen in de door de explosies veroorzaakte gitzwarte rookwolken en in de door de regen neergeslagen roetwolken zitten. Volgens deze zelfde (petrochemische) kanjers kan er met de verschillende soorten stoffen een aardige cocktail worden vervaardigd, waarmee menig feestje kan worden opgeluisterd, succes verzekerd, een ziekenhuis vol.
Maar waarom krijg ik altijd het gevoel bij dat soort reportages dat de mensen die zonodig wat willen zeggen er omheen staan te draaien, de zaak gewoonweg voor staan te liegen. Voor mij is daar de term ontstaan ‘legaal liegen’.
Want nu sluit ik niet mijn ramen en deuren direct, laat ik toch mijn hond nog even uit, want het beest staat op springen en kan het ‘m toch niet laten doen op de vloerdekking in de woonkamer, wat dan? Adem ik, en mijn hond, dan toch koolwaterstoffen, benzeen, tolueen, haftaleen en weet ik veel welke ‘lenen’ nog meer - volgens die experts - in tijdens de wandeling voor het ledige van een hoge nood. Nee, volgens de metingen niet, maar velen hadden last van misselijkheid, brandende ogen en een droge keel - cocktail om te smeren in aantocht -, hoe verklaren ze dat dan?
Vele, vraagtekens en de oplossing zeker over een jaar of tien, als hele bevolkingsgroepen plotseling met eensluidende klachten zich bij de diverse huisartsen komen melden, uitgaande dat de gevolgen van mogelijk ingeademde stoffen dan pas de vernietigende werking hebben volbracht.
Hoe zit het met de langere termijn, via het gemorste water tijdens het blussen, sloten, rivieren, stukken land en zelfs de inmiddels al in het riool gelopen vervuilde smurrie? Het bluswater heeft een kleur aangenomen, dusdanig dat het ongeveer licht is uit gaan stralen en waarmee je een hele woonwijk ‘s avond de krant kan laten lezen.
Hoe krijg je al dat vervuilde water opgepompt en afgevoerd naar een reinigingsbedrijf? Volgens de reeds daar aanwezige expert op dat gebied, driftig wervend bezig om de klus straks te mogen klaren, is het een koud kunstje. Oké, dan zal zijn prijs ook niet al te hoog uitvallen voor de verzekeringsmaatschappij, want ook daar stonden ze direct klaar om hun zaken gedegen uit te zoeken waar wel en geen aansprakelijkheid ligt. Maximaal voor vijftien miljoen zijn de mixers verzekerd, als dat maar genoeg is om de klus netjes af te werken?
En ja hoor, twee dagen later komen de eerst verontrustende berichten via televisie, internet en kranten je huiskamer binnenzeilen, full speed, bijna brandend. In de sloten rondom de ‘place were you don’t want to be’ zijn kankerverwekkende stoffen gevonden. Er zat toch niets in die wolken en het bluswater, alles was toch veilig? De boeren in de omtrek wordt verzocht de bloem-, de savooie- en rode kolen te laten waar ze zijn en Guus kom naar h’us, wel voor de koeien, want die staan altijd op springen, ook in de stal, de varkens motten vreten, en de spruiten, of was het het hooi, moeten van het land. Ai, dat mag nu net niet, want ook die zijn niet veilig.
Ik laat voor ik dit stuk afsluit nog wat ruimte, want ongetwijfeld kan, wat moet, ik er de komende dagen nog wat tussen of bijschrijven, nieuwe ontdekkingen of schrikbarende stoffen. Maar dat kan pas als het Openbaar Ministerie (OM) de lijst met, op het moment van het feestje, aanwezige stoffen binnen het bedrijf bekend maakt, want die is op dit moment nog geheim. Oeps, geheim...
En ja hoor, daar is’tie alweer, de eerste aanvulling is binnen. De hulpverleners, de jongens die het vuurtje met de schuimmantel der liefde hebben moeten bedekken en de dames en heren die de brandslagen, die van links kwamen, moesten stoppen om de slangen van rechts voorrang te verlenen, de politie, hebben zich gemeld met gezondheidsklachten. De burgervader van Moerdijk roert zich in het potje der discussie, na eerst nog met een brede glimlach op de televisie te hebben verkondigd, ingefluisterd door de experts, dat er helemaal niets in de lucht hing te dwarrelen dat schadelijk kon zijn, wil nu ineens een groot bevolkingsonderzoek in zijn regio. Hoera, hoera, hoera..!
We gaan rustig door, maandagochtend, want in het weekend wordt er even niet over het milieu nagedacht of wat een brandje allemaal niet te weeg kan brengen, dan is het uitrusten en opnieuw opladen, lekker barbecuen onder de carport, kan toch geen kwaad.
Een verdwaalde geest heeft dan toch nog wat moed bij elkaar weten te rapen en een lijst vrijgegeven van stoffen die waren opgeslagen. Een toxicoloog, een soort Flip de Tovenaarsleerling, kan vertellen dat er bijvoorbeeld dimethylaniline op dat blaadje voorkomt en dat dit juist een stofje is dat bij verbranding wel voor giftige dampen zorgt. Ook kan deze ‘gifmenger met ervaring’ vertellen dat er door verbranding chemische verbindingen kunnen ontstaan die pas na weken van onderzoek vastgesteld kunnen worden. Wordt ongetwijfeld vervolgt.
Brand goed, brand best, brand beter, maar het geeft dus wel een zooitje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten