Trebor's Flarden, belicht in telkens korte stukjes, verhaaltjes, anekdotes het leven, het be’leven,
op een Grieks eiland.
Soms direct, soms van veraf, soms via de media of van horen vertellen of zeggen, mond tot mond.
Als je weg bent uit de directe invloed van ooit thuis, ga je dingen anders zien, anders benaderen en
beoordelen, kritischer of soms lacherig.

woensdag 9 maart 2011

Ik voel me zo gekwetst...


Je kunt geen krant openslaan, televisieprogramma bekijken of internetnieuws lezen of het gaat wel ergens over een aanstootgevend iets, iets dat mogelijk kwetsend zou kunnen zijn voor moslims.
Zwarte Piet past niet in het straatbeeld omdat hierbij iemand met een afwijkende huidskleur zich gekwetst zou kunnen voelen. Een olijke vrolijke, kunstmatig van tint veranderde, domme Hollander die het knechtje van de enige echte Sinterklaas wil spelen. Eén keer per jaar kinderen plezier brengt en de middenstand reden tot glimlachen geeft bij het aanschouwen van de omzet na gedane inkopen door Sint en zijn zwarte Pietermannen. Nee, ongepast, er moeten witte Pieten komen. En wat betreft Sinterklaas, aangepaste kledij staat tegenwoordig ook in de voorschriften, gekopieerd en per DHL express en @-mail verzonden richting Spanje. Want verbeeld je eens dat het kruis op de mijter of de tabbert van de Goed Heiligman een aanhanger van het moslimgeloof zou kunnen kwetsen. Eraf die versierselen en een kale mijter op het spierwitte haar, dat mag nog wel. Of de krul in de staf mogelijk ook  als aanstootgevend zo kunnen worden gezien, want die krul lijkt wel verdacht veel op de krul in de staart van een varken, rechtbuigen die handel, ter voorkoming van. De kledingindustrie, de producenten van Sinterklaas en Pietenpakken krijgen het nog druk om alles aan te passen en nieuw te maken voor het hele contingent hulpjes van de Sint. Business is business, met dank aan Allah.

Op een ochtend, ergens in een polikliniek in Nederland komt een echte Hollander binnen voor een bezoek aan een dokter, het vermoeden rijst dat het de psychiater van dienst was, en constateert een schitterend en grappig schilderij aan de muur. Aan de muur van een openbare ruimte, want dit was geen privé kliniek, en dus toegankelijk voor alle lagen van de bevolking. Een heus schilderij van een helder uit haar oogjes kijkend varkentje, natuurgetrouw aan het canvas toevertrouwd door de kunstenaar.
Houdt u vast, het schilderij is op verzoek van onze autochtone bezoeker, grootgebracht met toch op z’n minst, net als wij allemaal, een flinke dosis varkensvlees en mogelijk zijn de groeihormonen die in dit vlees hebben gezeten naar zijn hersens gestegen, van de muur verwijderd. ‘Babe’, het roze diertje was populair bij de kinderen, maar werd door ons gevoelige typje mogelijk als aanstootgevend beschouwd voor de moslimbezoekers aan de polikliniek.
Ons ‘varkentje’, met waarschijnlijk een vegetarische inslag, dient een klacht in bij de kliniek en deze ging direct dit varkentje wassen, want ze wilden absoluut geen problemen krijgen met patiënten of bezoekers.

Nog even en we moeten permissie aanvragen wat er wel aan de spijker in onze kantoren, ziekenhuizen, bus- en treinstations of musea mag worden gehangen. Of we kunnen niet meer in korte broek over straat, een biertje drinken op het terras, naar het voetballen gaan kijken of de dames zonder hoofddoek of zelfs burka door het leven laten gaan.
Is er een schrijver die via een aantal pagina’s in een harde kaft iets wil vertellen over zijn ervaringen en gedachten over de opkomst van de islam, moet de presentatiebijeenkomst worden afgeblazen om veiligheidsredenen. Zelfs onze geschiedenis dreigt te moeten worden aangepast, want de gruwelijke gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog, de Holocaust, is en wordt steeds moeilijker bespreekbaar op de scholen waar zich moslimleerlingen bevinden.

Slaat Nederland niet een beetje op hol in dit soort zaken, laten we ons niet ringeloren door de angst of door het feit dat er gedacht zou kunnen worden dat we discrimineren.

Een dag later een tegenreactie op deze ‘heldendaad om de natie van een potentiële ‘moslimme aanslag wegens aanstoot geving’ te redden door Het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders. Verbolgen zijn zij naar aanleiding van de actie door de kliniek, want een schilderij van een varkentje is helemaal niet aanstootgevend. Oké, wij eten geen varkensvlees, maar wij weten al heel lang dat jullie dat wel doen, maar in onze beleving vinden wij dit vlees onrein. Maar een schilderij onrein is regelrechte onzin en de actie van de autochtone zien wij als ‘niet verstandig als je voor anderen gaat denken en voelen en daarin mee gaat’.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten