Ineens, vanuit het niets, een nieuwe aantekening op de kalender. Mogelijk in de toekomst een extra vrije dag of zelfs wanneer ze de dag koppelen aan een zondag, een lang weekend. Want je hebt de maandag op z’n minst nodig om deze dag vol berekeningen te overleven, bij te komen voordat de schone dagtaak weer kan worden aangevangen. De extra dag kan ook worden benut om de laatste restjes van de ‘Apple Pi’ weg te werken en de T-shirtjes met π te ontdoen van de walmen zweet na een wedstrijdje cirkelomtrekjes berekenen met hindernissen.
Maar volgens de Amerikaanse Bèta’s is 14 maart dé dag en gaan ze met z’n allen uit hun dak, want je schrijft die dag op hun manier 3/14 en dat is gelijk aan het wiskundige symbool ‘Pi’, ongeveer 3,14.
De Griekse letter – π – is ruim driehonderd jaar het officiële symbool voor ‘Pi’, maar de oude Grieken hadden ‘Pi’ al in de oudheid ontdekt.
Pi’ is de omtrek van een cirkel gedeeld door de diameter. Deze diameter van een cirkel is een te meten afstand en de omtrek niet, omdat deze niet recht is. Onze grote vriend Archimedes was de eerste die het geval van ‘Pi’ wiskundig aangepakt heeft, nadat eerst de Babyloniërs er mee aan de stoei waren geweest en er met hun rekenwijze een halve procent naast zaten. Daarop wisten de Egyptenaren niet verder te komen dan 0,6%. Maar de constante van ‘Archi’ z’n berekening kwamen uit op een afwijking van niet meer dan 0,008%. ‘Pi’ loopt eigenlijk tot in het oneindige door en stopt dus niet bij de benadering op 3,1415926. De ‘kommaneukers’ onder de rekenaars vinden de afronding van 3,14 een veel te grove afronding.
Vandaag de dag duikt ‘Pi’ overal en ergens op in de boeken en kladblaadjes van rekenwonderen, ook wanneer er geen cirkels in het geding zijn. Zo wordt ‘Pi’ op de één of andere manier toepast en gebruikt om de berekeningen te maken om de snelheid van een computer te onderzoeken.
Het symbool voor ‘Pi’ wordt toegedicht aan William Jones, een Engelse wiskundeknobbel ergens rond 1706. Later, na 1737, na eerst nog te zijn overgenomen door Leonard Euler, een Duitse knobbel met cijfertjes, om daarna wereldwijd te worden geaccepteerd en erkend als symbool voor de manier van het berekenen van een rondje.
3/14-1879, dat is al een aardig tijdje terug, 1879 + 21 = 1900 + 100 = 2000 + 10 = 3/14/2010; de grootste wiskundige en natuurkundige ooit zag het levenslicht, Albert Einstein. Dit fenomeen stierf op 1879 – 1955 x π = rond zijn 76 jarige leeftijd.
Bij deze Einstein was Archimedes en zijn latere vriendjes Jones & Euler maar een komisch stel, daar konden ze géén ‘Pi’ van maken. Wellicht een ‘PiPi’, na wederom een komische noot, lachen gieren brullen, een cirkel van honderd centimeter doorsnede, gedeeld door de lengte van het ‘PiPi’, 3,14, is de omtrek van straal voordat deze in de pot belandt. Bij een verkeerde berekening of kleine afwijking achter de komma, exact er naast, sorry juffrouw.
Dus om uw kalender bij te kunnen werken, onberekenbaar rondje maken voor het zoeken van een schrijfartikel, maart opslaan, doorbladeren naar de veertiende van die maand, ‘Pi-day. En alvast voor volgend jaar, zo’n twee weken voordat, een kleine aantekening, nieuwe T-shirts bestellen en de ingrediënten met bijbehorend recept opzoeken van de “Apple Pi’.
Gegarandeerd wordt dit, mits u natuurlijk het hele jaar traint op cirkels berekenen, een jaarlijks terugkerende dag, een HapPi-day..!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten