Wij klagen in het zomerseizoen over de stroom vierwielers die bij elk binnenlopen van een ferry van de klep komen denderen en dan door één straat weggepompt moeten worden. Allemaal richting huizen of hotels ergens in een van de vele dorpjes aan de andere kant van het eiland, aan de zee of in de bergen. Nerveuze, rood aanlopende en eindeloos fluitende, eerst die van de in smetteloos wit gestoken leden van de port police en daarna, ergens op een driesprong geposteerde ‘gewone politie’, om al die stinkende gevallen in redelijk tempo en zonder deuken af te voeren. Dat moet allemaal in een tijdbestek van soms maar tien minuten gebeuren, want dan loopt de volgende drijvende parkeergarage, al dan niet in high speed, met toeristische inhoud, al weer binnen en begint het hele circus opnieuw. Wellicht zou een “Jorritsmastrookje’, een ‘Mayweggesolution’, een ‘Cruseheffing’ of de ‘EurlingsFilezwaarteafnamestrook’, hier wonderen kunnen verrichten. File- of spitsstroken, gebruik van vluchtstroken of spitstoeslagen heffen op binnen rollende voertuigen, de oplossing? Zou aardig kunnen zijn, maar daar is de ruimte niet voor aanwezig, één straat waarop dan ook nog eens hutje aan mutje de auto’s geparkeerd staan als een soort van erehaag voor de komende nieuwelingen.
In andere delen van Griekenland gebruiken ze allang de vluchtstrook, dus ook als het niet druk is, om de doorstroom van het verkeer te bevorderen. Je gaat gewoon op die vluchtstrook rijden en de rest van het verkeer haalt je in en de andere kant, het tegemoetkomend verkeer, doet dat ook en zo organiseren ze van een tweebaansweg een vierbaansweg, kost niets en gaat vanzelf. Dus tweebaans in Nederland kan zomaar driebaans worden, zowel heen als terug. Even wennen en uitkijken als je plat hebt gereden, gewoon iets verder doorrollen het aangrenzende grasperceel in en wachten op de ANWB.
Op de grote doorgaande wegen van Griekenland staan aan het begin en bij grote in- of uitgaande afslagen een aantal tolpoorten. Je komt aan, overhandigt de dame of heer in het hokje één of twee euro vooraf of achteraf, dus pas na gebruik van het staatsasfalt, eh het Europese asfaltlaagje. Dus wie veelvuldig dat stukje teer berijdt, draagt ook meer bij aan het onderhoud of de terugbetaling van. De prijs in de spits is hetzelfde als de prijs om elf uur ’s avonds of zes uur ’s morgens.
Niets geen dure systemen waarvoor eerst voor vele miljoenen aan proefopstellingen gemaakt moeten worden om te kijken of het werkt. Het brengt slechts even werk, nutteloos en nodeloos duur voor een select gezelschap. In Nederland lijkt het wel of elke minister die een portefeuille bekleedt zijn of haar naam aan een stuk weg, systeem of leerwijze moet hangen, zich in de geschiedenisboeken wil schrijven. Het bedrag dat vooraf al is, dus veelal bij regeringsopdrachten nutteloos, staat bijna niet in verhouding tot het beoogde resultaat. ‘Tuurlijk gaan er ook dingen goed, welke?
Soms worden die Grieken verguisd om hun belastingstelsel, de corruptie en het beloningssysteem bij werk, maar niet alles is zo slecht geregeld. Neem in het kader van bovengenoemde dingen, de tolpoorten voor de grote, dure snelwegvakken brengen geld in het laatje, genoeg is de vraag, maar daar gaat het nu even niet om. Elke auto betaalt per jaar een bedrag aan ‘houderschapsbelasting’, om daarvoor maar de Nederlandse term te gebruiken, naar de leeftijd van de auto. Zo wordt het bezit van een ouwe barrel, onder het mom van teveel milieubelastend, ontmoedigd. Kleine stimulans dus voor de verkoop van jonger of nieuw, waarbij voor elke transactie eerst even een bezoek moet worden gebracht aan het ‘blauweenveloppenloket’ voor het voldoen van een soort overdrachtsbelasting, het op naam zetten van het object, kassa voor de staat.
Dus Nederland, de wegenbelasting verlagen naar een acceptabel bedrag per jaar aan de hand van de leeftijd van de auto en niet naar de waarde van het voertuig. Ik rij groot en betaal ‘x’ en mijn buurman rijdt klein en betaalt eveneens ‘x’, uitgaande van dezelfde leeftijd van de auto. Die ‘PC-truck’ van mij rijdt één op drie en dat koekblik van mijn buurman rijdt één op zestien.
Maar dat is geen probleem, hij stopt op weg naar Groningen één keer om het tankje van vijftig liter te vullen en kan daarmee rustig ook nog wel heen en weer naar Maastricht. Doe ik dat met mijn ‘PC-tje’, ontvang ik de andere dag op z’n minst een lintje vanuit ‘Huis ten Bosch’, voor mijn bijdrage aan de groei der economie in Nederland, namens ‘Trix’ persoonlijk.
Dus stop alle belasting in de prijs van de benodigde brandstof en zo betaalt de veelvraat in kilometers en bijbehorend tapijt ook evenredig meer dan de man die zijn vierwielen uitsluitend in het weekend verplaatst om de noodzakelijke boodschappen te doen om de week weer door te komen of wellicht in Groningen of Maastricht, of allebei, zijn kinderen en kleinkinderen eens willen bezoeken.
Prijsje in de brandstof levert ook een bijdrage op van bezoekers uit den vreemde, die nu nog gratis over ons asfaltlaagje scheuren. Wellicht is het mogelijk voor deze gasten een zelfde systeem als Oostenrijk of Zwitserland in te voeren, stickertje op de voorruit en vooruit betalen.
De belasting over de aanschaf is door iedereen betaald en ‘wie veel consumeert draagt ook veel bij’, dat is volgens mij het meest eerlijke systeem. Hetzelfde met hard rijden, laat het gaan daar waar het mogelijk is, slurpen met die handel, kassa, niets geen milieuregels en de ‘Kroescontrol’ kan er wel af. Wordt het te gek is het dubbel kassa, maar dan ook goed dubbel, een rijstrook extra aan de bekeuring zou ik zeggen.
Zakelijk gebruik, via hetzelfde ‘blauwe circuit’ regelen, zodat het wegtransport niet te zwaar wordt belast. Een regeling bedenken door echte knappebelastingkoppen.
Maar nog even terug naar hier, ons probleem. Kunnen wij die schitterende tolpoorten die nu nog langs de snelweg staan niet krijgen, voor niks natuurlijk, want hier verkeren ze in een soort van surseance van betaling richting Brussel. Voor het overkappen van de wachtplaats voor de ferry, op de boulevard, als je weer met je belastingbijdrager richting het vasteland gaat. Tegen het zonnetje, anders verkleurt de lak zo van dat ding, past precies over de ‘tweebaans parkeerstrook’, normaal het strookje waar de voetganger zich redelijk veilig dacht te kunnen voortbewegen, van strand naar stadje of vice versa.
Namens alle vierwielers, alvast hartelijk bedankt, we zullen het nóóit, nóóit meer vergeten..!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten