Trebor's Flarden, belicht in telkens korte stukjes, verhaaltjes, anekdotes het leven, het be’leven,
op een Grieks eiland.
Soms direct, soms van veraf, soms via de media of van horen vertellen of zeggen, mond tot mond.
Als je weg bent uit de directe invloed van ooit thuis, ga je dingen anders zien, anders benaderen en
beoordelen, kritischer of soms lacherig.

zaterdag 26 februari 2011

Tegen elk aannemelijk bod…


Griekenland treft voorbereidingen voor de verkoop van een deel van het eiland Mykonos en enkele andere eilanden.

Dit wordt het einde natuurlijk van de idyllische en karakteristieke Cyclades uitstraling, blauw met wit of wordt het wit met blauw van ergernis? De kans dat de een of andere giga projectontwikkelaar dat deel opkoopt en er dan vervolgens even giga hotels en resorts aan gaat leggen, want het moet toch ergens van terug gaan komen, investeren is leuk, maar het mag niets kosten.
Er wordt inmiddels al zo schuin gekeken richting de nieuwe rijken, de Russen en de Chinezen die zich maar al te graag willen roeren in de wereld er grote investeerders. In Athene wordt het -nog- ontkend, maar geloofwaardig schijnt het niet te klinken. Als dit dan lucratief blijkt te zijn, waarom dan als land het niet zelf doen, als het dan toch moet worden ‘opgeofferd’, doe het dan in eigen portemonnee, voor de langere termijn en niet even snel de knip nu vullen, dan is het potje weer leeg voordat je het weet.

Het door schulden geplaagde land wil met de verkoop haar financiële positie verbeteren. Dat meldt de Britse krant ‘The Guardian’ op basis van bronnen. Volgens de krant wil Griekenland een derde van Mykonos, een populaire toeristische bestemming, verkopen of voor langere tijd verhuren.
Naar verluid wordt ook gekeken naar verkoop of lease.

Ik ga die Wereldkrant (artikeltje uit overgenomen) toch maar eens toetsen aan het waarheidsgehalte, want sommig nieuws is toch bijna te gek voor het plaatsen in een krant, zeker in een krant die de hele wereld over gaat.


Dat wordt een fraaie bedoening, dadelijk staat er een strak gesneden pak met inhoud voor mijn deur om me te vertellen dat ik voortaan op zijn grond woon. Want hij of een zij heeft zojuist de helft van Paros gekocht en heeft het snode plan om het hoogste hotel van Griekenland hier te gaan bouwen, net in de lijn van mij vrije  uitzicht op de haven en de baai van Parikia. Als u dan weet dat er op Paros niet hoger gebouwd mag, sorry mocht, worden dan tweehoog met her en der een ‘snoepertje’, een extra slaapkamertje op het terras. Ziet u het al voor u, een hotel van x-verdiepingen, een toeristen pakhuis voor zonaanbidders.

Er worden al voorbeelden genoemd uit het aanbod van een kleine zesduizend eilanden verspreid over de zeeën en waarvan er slechts een tweehonderd dertig zijn bewoond. Met een blik in de verleden tijd, naar Onassis en zijn vrouw Jacky Kennedy, die de trotse bezitters waren van het fraaie eilandje Skorpios. Nu vallen de namen van Nafsika, vijfhonderd hectare groot, in het midden van de Ionische Zee heeft een vraagprijs van vijftien miljoen euro, inclusief of exclusief de af te dragen belasting, graag in cash. Voor de iets minder bedeelde onder de rijken, St. Athanasios, Golf van Corinthië, met een oppervlakte van één hectare, met zandstrand en kristal helder zeewater waaruit je zoetwater kunt maken, gaat de deur uit voor slechts anderhalf miljoen, regelrecht naar het garantiefonds voor de miljarden van Merkel en haar vriendjes. Wellicht is het een idee om een eiland als onderpand te geven en er een centrum van te maken waar bijeenkomsten kunnen worden gehouden die nogal moeilijk te bewaken zijn. ‘Fort G-20’, een soort Fort Knox voor politieke bijeenkomsten. Een ander alternatief zou kunnen zijn om er een ‘vakantieoord’ van te maken voor overwerkt geraakte ambtenaren of een eiland naar voorbeeld  van het vermaarde  ‘Alcatraz’ of ‘Robbeneiland’, speciaal voor zakkenvullers en geldwolven, zoals bankdirecteuren, beurshandelaren, verzekeringsagenten of corrupte politici en dictators.
Jammer, haaien van wreedsoortige aard zijn hier niet geconstateerd, mini haaien als delicatesse op een bedje van horta, naast krokant gebakken aardappeltjes, die zijn er wel en dus zal de bewaking moeten worden uitgevoerd door getrainde dolfijnen.

Nog even en je kunt zelfs Grieken kopen, wie biedt op een perfecte sirtaki danser met ook nog de gave om de bazouki te bespelen. Wellicht lopen er ook nog wel een aantal politici in de parlement rond te dwalen, een beetje het financiële spoor bijster, maar voor de rest nog bruikbaar. Nederland moet nog wat formeren, Paars+ of Paars± met een beetje van die en een beetje van onze Wilde’bras, gemixed met een vleugje Griekse economische kennis komen ze er in het Hollandse Polderlandschap binnen de korts mogelijke tijd uit en kan Beatrix de trappen laten cleanen en de fotografen hun batterijen opladen voor een nieuwe groepfoto, deze keer zonder de aanvoerder van weleer, onze eigen JP Balkebende. Succes verzekerd, alleen voor hoelang?
Er liggen nog wat Zeeuwse eilanden leeg te zijn of ergens in het noorden een stel oorden waar je uitsluitend Jan Mulder tegen kunt komen of gillend de Eemshaven uitscheurt, achter een vijftien jarige solozeilster, naar ver weg om er nooit meer terug te komen.
Maar te koop, voor een schappelijk prijsje, wie biedt?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten